In de verte zie je de Oranjewerf, vlakbij de Oranjesluizen. Een prachtig element in ons uitzicht, lekker industrieel, met kranen en 's avonds doorwerken en veel kloenk-kloenk. Ernaast, bij Nieuwendam, ligt een voetbalveld, en da's ook leuk: als de wind goed staat hoor je het mannengeschreeuw van de training en met de lampen aan zie je 's avonds de kou van het gras opstijgen. Het is lekker thuiszitten, met de verwarming en de kaarsjes aan, met zicht op werkende en sportende stadgenoten.
Vanwege de regen heb ik geen zin om op de fiets te stappen naar kantoor. Het hoeft ook niet zo nodig, want ik ben bijna klaar met het boek, en in deze fase moet ik vooral teruglezen en verbeteren. Morgen een gesprek met mijn begeleider Jeroen, een van de schrijvers van de blog De Papieren Wereld, om te 'plotten' over het einde. Ik weet zelf al hoe het moet aflopen, maar ik wil graag checken bij Jeroen wat hij ervan vindt. Bij zijn eigen boek had een laatste sessie plotten met Ronald Giphart het gevolg dat zijn einde volledig anders werd. Nuttig dus, en spannend.
Vanochtend heb ik het huis opgeruimd. Daar schep ik een onverklaard genoegen in. Misschien omdat je er met een FT-baan niet aan toekomt waardoor je gedwongen wordt het in de spaarzame uurtjes vrije tijd te proppen - en dan kun je wel iets leukers verzinnen. Maar nu kan het, en dan is het opeens leuk. Weet niet hoe dat werkt.
Wat ik ook niet begrijp qua Hoe Werkt Dat is het fenomeen BabyBoom. Vanochtend op het ontbijtnieuws van RTL Nieuws hoorde ik dit: babyboom in de Alblasserwaard, 9 maanden na de stroomstoring zijn er anderhalf keer zoveel babies geboren als normaal. Hoe werkt dat in godsnaam? Alsof je met het licht aan geen seks hebt? Alsof je alleen maar seks hebt als de TV het niet doet? Seks als last resort. Ik dacht dat het een primaire levensbehoefte was. Dat blijkt dus de TV te zijn.
Schat, de TV doet het niet. Ga eens liggen.
De mensch is een vreemd wezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten