woensdag 29 oktober 2008

Als de zon schijnt

...lijkt de wereld stukken beter, maar de rottigheid gaat onverminderd voort. Want een moord blijft ook bij zonnig weer een moord, en ook onrecht en bedrog/ wijken voor het zonlicht toch geen centime-heter. Robert Long, Als de zon schijnt.

Zie bericht hieronder, KNSM bij regen: zo ziet het eruit als de zon schijnt. Uitzicht vanuit de woonkamer.

Vanmiddag zit ik bij Jeroen, om over mijn roman te praten. We gaan het vooral over het einde hebben; in de loop van de jaren heeft Jeroen alle versies van de eerste driekwart altijd meegelezen - maar dit gedeelte, de laatste 4 a 5 hoofdstukken, die zijn helemaal nieuw voor hem. Bij zijn eigen boek (nummer 2 alweer) heeft hij er veel aan gehad om nog even te 'plotten', en daar rolde toen een heel nieuw einde uit. Ik hoop dat dat niet gebeurt vanmiddag, want ik ben er zelf wel erg tevreden mee, met hoe het nu is. Mijn planning is nu nog twee weken (dat is ongeveer 6 volle werkdagen) typen/verbeteren, en dan naar een uitgever/agent. Hopelijk hoef ik dan geen maanden te wachten op antwoord, en krijg ik snel een redacteur die me begeleidt tot aan de drukproeven. Wie weet haal ik het allemaal nog voor Boekenbal 2009. Hihi.

dinsdag 28 oktober 2008

Het regent, het regent...

...de pannetjes worden nat. En wel meer dan de pannetjes. Zo ziet KNSM eruit als er een grauwsluier overheen ligt:

In de verte zie je de Oranjewerf, vlakbij de Oranjesluizen. Een prachtig element in ons uitzicht, lekker industrieel, met kranen en 's avonds doorwerken en veel kloenk-kloenk. Ernaast, bij Nieuwendam, ligt een voetbalveld, en da's ook leuk: als de wind goed staat hoor je het mannengeschreeuw van de training en met de lampen aan zie je 's avonds de kou van het gras opstijgen. Het is lekker thuiszitten, met de verwarming en de kaarsjes aan, met zicht op werkende en sportende stadgenoten.

Vanwege de regen heb ik geen zin om op de fiets te stappen naar kantoor. Het hoeft ook niet zo nodig, want ik ben bijna klaar met het boek, en in deze fase moet ik vooral teruglezen en verbeteren. Morgen een gesprek met mijn begeleider Jeroen, een van de schrijvers van de blog De Papieren Wereld, om te 'plotten' over het einde. Ik weet zelf al hoe het moet aflopen, maar ik wil graag checken bij Jeroen wat hij ervan vindt. Bij zijn eigen boek had een laatste sessie plotten met Ronald Giphart het gevolg dat zijn einde volledig anders werd. Nuttig dus, en spannend.

Vanochtend heb ik het huis opgeruimd. Daar schep ik een onverklaard genoegen in. Misschien omdat je er met een FT-baan niet aan toekomt waardoor je gedwongen wordt het in de spaarzame uurtjes vrije tijd te proppen - en dan kun je wel iets leukers verzinnen. Maar nu kan het, en dan is het opeens leuk. Weet niet hoe dat werkt.

Wat ik ook niet begrijp qua Hoe Werkt Dat is het fenomeen BabyBoom. Vanochtend op het ontbijtnieuws van RTL Nieuws hoorde ik dit: babyboom in de Alblasserwaard, 9 maanden na de stroomstoring zijn er anderhalf keer zoveel babies geboren als normaal. Hoe werkt dat in godsnaam? Alsof je met het licht aan geen seks hebt? Alsof je alleen maar seks hebt als de TV het niet doet? Seks als last resort. Ik dacht dat het een primaire levensbehoefte was. Dat blijkt dus de TV te zijn.

Schat, de TV doet het niet. Ga eens liggen.

De mensch is een vreemd wezen.

vrijdag 24 oktober 2008

Going down! Going down!



Ach jeetje wat een ellende. De beurzen gaan weer onderuit. Hoeveel procent kan er nog af? Hoezo weerstand - er is er steeds weer eentje onder. Tien procent hier, negen daar, paniek paniek, winstwaarschuwingen, productiebijstelling, consumentenwantrouwen, speciale televisieprogramma's, extra oplage FD en nou ja, hij gaat gewoon ontzettend lekker.

Na het instorten van de huizenmarkt in Amerika, gevolgd door de overal besproken financiele crisis is nu ook de echte economie aan de beurt. Consumenten zijn bang geworden, geven niets meer uit, waardoor bedrijven hun productie omlaag schroeven, winstwaarschuwingen geven en hup - daar gaat nog een hap waarde van de beurs weg.

Ik heb net mijn huis verkocht, en ook al had ik er meer uit kunnen halen, ik geloof dat ik toch wel blij mag zijn met mijn tijdige beslissing om niet af te wachten hoeveel lucht er uit de Amsterdamse huizenprijzen kon vervliegen. Tot nu toe gaat het allemaal nog best, als je Funda in de gaten houdt. Toch kan ik me voorstellen dat mensen nog voorzichtiger worden nu er ontslagen dreigen (kostenbesparing), de uitzendbranche de voorspelbare klappen krijgt (altijd een slecht teken voor de economie) en 'het allemaal minder wordt'.

Ik ben niet zo'n angsthaas, maar ik had geen zin in risico. Zonder deze crisis was ik waarschijnlijk blije huiseigenaar gebleven, en dan had ik het huis nog wel een tijdje willen verhuren. Van zo'n gaaf huis op zo'n topplek wil je geen afstand doen. Maar: voordat je het weet is er tien of zelfs twintig procent van de waarde af, gaat de hypotheekrente omhoog, ondertussen knalt de CV uit elkaar (Irene, kun je even komen? De verwarming doet het niet) etc. en dan word je min of meer gedwongen nog jaren te wachten totdat die verloren waardestijging weer terug is.

Nu nog een baan en dan ben ik helemaal rustig.

dinsdag 21 oktober 2008

Andere blogs

Het is leuk om eens op de knop 'volgende blog' te drukken. Je krijgt dan blogs van alle soorten en maten, uit alle landen. Echt werelds. Kijk maar:




Singhalee/maleis (?), Duits, Scandinavisch, Spaans, Chinees, Amerikaans. Fotografen, familieportretten, wereldverbeteraars, recepten, dagboeken, clubs, echt alles staat ertussen. Amateurs, semi-pro's, geavanceerde sites, knullige plakboekjes (in die cathegorie val ik), echt alles vind je er. Zo gaaf!

donderdag 16 oktober 2008

Banjo, Tjolk en andere jeugdsentimenten

Waar is toch de Banjo gebleven, vroeg ik mij af, toen ik een sollicitatiebrief schreef naar Sail Amsterdam, waarin ik mijn eerste Sail beschreef. Op de kade deelden blonde meisjes met grote sporttassen gratis Banjo-repen uit. Een soort voorloper van de Raider (ik heb nog steeds moeite met de naam Twix) was het: twee reepjes chocola met biscuit, zonder de caramel. Ik weet nog dat ik het onvoorstelbaar vond dat ze honderden van die dingen zomaar weggaven; die vorm van promotie was nieuw voor mij (1980). Dat was overigens niet mijn punt, in de brief. Maar goed: it got me thinking... Whatever happened to good old Banjo? Er was niets mis mee.

Op Jeugdsentimenten.net vond ik mijn Banjo terug, samen met de Drie-Musketiers-Reep en andere klassiekers. Tragisch, hoe sommigen het niet redden, en anderen wel. Beetje metaforisch voor het Leven zelf. En wat een heimwee-achtige golf kwam er over me heen toen ik door de site struinde. Andreas mailde dit:

"Banjo ken ik nog.

En wat is er gebeurd met de volgende merken: Yogo Yogo, Tjolk, Klopklop
slagroom, domo vla, NMB bank, Simca, Herschi cola, Talbot, Tarvo brood,
Caraco ijs.

Ik heb het nog steeds over een Raider terwijl het ding al jaren Twix heet.
Ik zeg trouwens ook 'heeft u voor mij een Snickers' (meervoud).

Ken je de letterverhaspelingsgeschiedenis van het merk Ovomaltine/
Ovaltine? Een trademark-gast die een foutje maakte bij de registratie.

Ken je de commercial nog die begint met likkebaardend lekker lessend...?

Jaja, precies, zucht ;-) "


En ik mailde hem terug:

"Koel koel koel sissende PEPSI....
Menzo kan dat riedeltje heel snel opdreunen. Is grappig.

Ovolmaltine Ovaltine wist ik niet - die moet je me maar eens uitleggen, klinkt leuk!

Herschi, ja, inderdaad. Tarvo, ook. NMB is in ING opgegaan, jaren tachtig, meen ik me te herinneren. Talbot! Haha. Ik weet nog dat ik bij de introductie van Tarbot (de vis) heel erg moest wennen dat het geen Talbot was. KloptKlopt, wat een geweldige retro-producten. Wat komt er een hoop gevoel naar boven bij het terughoren van die shit. Ongelooflijk. Eens te meer verbaas ik mij over de menselijke psyche, het gedoe in het hoofd, chemische procesjes, en hoe lichaam en geest zaken opgeslagen hebben zitten die alleen ontsloten worden met bijzondere (en vaak onbedoelde) sleutels als woorden, geuren, beelden. Er rolt meteen een heel tijdperk over me heen!

Popkwuz maar dan voor vergane eet&drank-klassiekers uit de jaren 70, 80:
Wat was Jaffa (denk: Jamin)? Wat was de favoriete mix op verjaardagen voor tantes? (meerdere antwoorden goed) Wat kregen daarentegen de oudere dames? (Moest met theelepeltje.) Noem een prefab-eetwaar die opkwam begin jaren 80, die vooral handig was bij het maken van (ook nieuw!) hartige taarten en appelflap-achtige dingen, maar ook als kapje op de soep, in de oven? Wat was vroeger een lekkernij in elk feestmenu - het ging in de oven en daarna moest er iets uit blik in, opgewarmd.

I miss those days!

Irene"

maandag 13 oktober 2008

Reunie Sint Nicolaaslyceum


Reunie op het Sint Nicolaaslyceum, waar ik van 1982 tot 1988 op school zat. Het was wat mij betreft de leukste editie tot nu toe: veel mensen die ik graag wilde zien, onder wie zelfs een aantal mensen die ik in 20 jaar niet meer had gezien. Verder geen last van die gevreesde vastklikkende beleefdheidsgesprekken waaruit je met een codewoord gered moet worden. Dan was het ook nog eens prachtig weer en goed georganiseerd, kortom: helemaal geweldig.

Begonnen met een lesje aardrijkskunde van Dick van Hummel, met Astrid, Edward, Peter en Erik. En op rij 1 zat Maarten Spanjer, die een soort cabaret een-tweetje met Dick had; ze hebben samen op het Sint Nicolaas gezeten en Maarten vond het leuk om hun kwajongensstreken terug te halen.

De echte comedian was natuurlijk Dick zelf, als vanouds grappig in zijn uitleg over Aardrijkskundige bijzonderheden tussen de 70 en 80 graden noorderbreedte. "Niet alleen de klimaatverandering maar ook de cultuurveranderingen bij de eskimo's (zelf zeggen ze Inuit) hebben nogal wat vervelende consequenties. Voorbeeld: de introductie van onze westerse suiker. Voor de komst van de suiker hadden de dames ijzersterke gebitten, prima spul om de laarzen van hun mannen soepel te kauwen voordat ze op jacht gingen. Dat kun je nu als jager nu wel mooi vergeten, met al die verpeste gebitjes."

En verder had hij zijn aloude zinnetjes als "Het stikt daar echt van de methaangassen", en "Er is echt geen zak aan nu want het is daar vanaf zo'n beetje nu tot aan de lente echt pikkedonker". Dick zag er geweldig uit, in topvorm, better than ever. Geeft nog maar 3 dagen per week les, vanwege zijn 'ouwelullendagen'. En zo hoort het ook!

Je kon ook bij andere leraren lessen volgen, bijvoorbeeld bij De Rijk (wiskunde), Van Mierlo (idem), Overwater (scheikunde). Allemaal lessen met mooie namen, poetisch bijna, zoals die van Dick van Hummel. Ik kan die andere titels even niet oplepelen. Maar hoe dan ook, toen Gijs het programma zag mailde hij me: "Leuk hoor, al die lessen. Maar ik mis wat. Want waar is 'Douchen met Kenter"!?





Meest opvallend: de school is niet veranderd, en de mensen al helemaal niet. Allemaal nog precies hetzelfde als 26/20 jaar geleden! Was ontzettend leuk om iedereen weer te spreken. Wat een leuke mensen heeft die school voortgebracht.
Even langs de gymzaal, waar het Grote Gebeuren altijd was - too many memories.

En daarna natuurlijk de soos in!




Gelukkig 'hangt' het vliegtuig van Robert en Daniel nog, het kunstwerk dat ze maakten onder beleiding van Carlo Grift.

Helaas, het vliegtuig stort nu echt neer, als het gebouw binnenkort plat gaat.
Dan komt er 50 meter verderop gelukkig wel weer een nieuwe school. Daar gaat Lotte heen, de dochter van Petra. Cirkeltje rond. En als we heimwee krijgen, dan kunnen we uithuilen in de kapel, die nog blijft, of eten bij Restaurant As, in het voormalige klooster, waar de Paters woonden die ons les gaven. Het eten bij De As zal ongetwijfeld heel anders zijn dan het eten dat mijn oudtante Bep voor ze kookte, voor die lieve ouwe meesters zoals Pater Verbruggen, Pater Duindam ("Lieve engelenkind, treed naar voren en laat je welluidende stem fraai klinken"), Pater de Klerk en wijlen Pater Prefect.

Zoals Gijs schreef op zijn badge (voor op het eindexamenbord, het hangt er nog!) "HET WAS HARD - IK MOEST ERAAN TREKKEN!"
Waar is toch die dildo waarop de badge zat geprikt?

Goes heeft miljoenen bij omgevallen bank

Bericht, vandaag, van ANP:

ANP
gepubliceerd op 13 oktober 2008 10:09, bijgewerkt op 10:11

GOES - De gemeente Goes heeft miljoenen euro's op een rekening bij de omgevallen IJslandse bank Landsbanki. Dat heeft wethouder Van ‘t Westeinde van FinanciĆ«n van de gemeente maandag gezegd.

Hoeveel precies op de rekening stond, wil de gemeente nog niet zeggen. De wethouder wil daarover eerst de gemeenteraad inlichten. Vorige week werd bekend dat ook de gemeente Asten geld had bij Icesave, onderdeel van Landsbanki.

Lullig!
Deze Goes heeft het heel anders geregeld: huis verkocht. Aan de bovenburen. Er kan van alles gebeuren, de komende maanden c.q jaren, met de huizenprijzen en hypotheekrente. Om te voorkomen dat ik risico loop van waardedaling of kopzorgen over toekomstige verkoop heb ik de beslissing genomen nu alvast te verkopen. Gaat ook meteen heel snel: overmorgen zit ik bij de notaris, en ik denk dat de transactie binnen een paar weken afgerond zal zijn.

Soms gebeuren er van die dingen waardoor je opeens op een ander spoor komt. Soort railwissel des levens, zeg maar. De Grote ProRail In The Sky komt nog wel eens met verrassingen die niet in de dienstregeling staan. Ik ben er blij mee, hoewel ik met een lichte buikpijn afscheid neem van een geweldig huisje in een heerlijke buurt waar ik een fantastische tijd heb gehad. De babbeltjes met de buren, de dijk waar ik hardliep, mijn straatje, de Watergraafsmeer: ik ga het allemaal erg missen. Maar ik krijg er iets heel moois voor terug. Een gelukkige toekomst met Menzo, op het KNSM-eiland, met weer een geweldig huis en onbetaalbaar uitzicht. En nieuwe leuke buren, vast en zeker.