Tweet-tweet-tweet

Dat zei ik vroeger tegen mijn vriend als ik niet wist waar het over ging. 'Tweet-tweet-tweet', dan wist ik wat hij bedoelde: zijn oren suisden van zoveel onzin of domheid. Dan ging het ons kortom boven het hoofd. Precies daar waar de vogeltjes fluiten. Zoals bij de stripfiguur die net op zijn kop is gemept.

Tweet tweet tweet, Twitter laat mij niet toe, ik ben al drie uur bezig mijn profiel aan te passen zodat het niet liegt. 'Too many tweets', piept en kraakt Twitter zelf. De servers zijn niet berekend op het succes; de wereld gaat ten onder aan gekwetter.

Au-au-au ook bij Pauw en Witteman, waarvan ik bij het begintune zojuist de hashtag intypte (dat kan Twitter nog wel aan) #PW en raad eens: Pauw had nog niet geopend en hup, daar kwamen de speculatie-tweets al: wat is er met Witteman? Een halve minuut later weten de Twitteraars dat hij geopereerd is, vraagt men zich af wat hij heeft en wordt er gesuggereerd dat het misschien 'best fijn is, een paar weken zonder de kritische Witteman'. En weer een halve minuut later vindt iemand de langsrijdende ambulance op de Plantage Middenweg 'ironisch'.

Speculatie-tweets. Vraag me af hoe lang het duurt voordat NRC Next over het fenomeen rapporteert. Iedereen heeft zijn mond vol van de nieuwe social media, en je ontkomt er bijna niet aan, maar de ervaring leert: als je de mens zijn gang laat gaan wordt het toch vaak Tweets over Niets. Voorbeeldje:



Ach ja.

Films

Ik kijk de laatste jaren veel te weinig films. Ik weet het en toch doe ik er niets aan. Het is een van die rare dingen die ik van mezelf niet begrijp. Terwijl film kijken toch een van de leukere dingen des levens is. Ik heb inmiddels wel afgeleerd om na een bioscoopbezoek mezelf voor te nemen 'nu toch echt vaker te gaan'. Heeft namelijk geen enkele zin.

Gisteren en eergisteren lag ik ziek met een deken op de bank, en toen heb ik even een kleine inhaalslag gemaakt. Vier films gekeken: Flightplan, Babel, Love actually, en Happy Feet voor de tweede keer. Misschien is dat wel de reden: dat je eerst invalide plat moet liggen om jezelf toe te staan 2 uur te 'verkwisten'. Alsof je altijd 'iets moet doen'. Lekker calvinistisch!

In die zin had het dus wel nut, om ziek te zijn. Kijk, en zo spin ik het lekker om, dat ziek-zijn, naar iets wat toch zin had.



Babel wilde ik graag zien toen hij uitkwam, maar het is er toen nooit van gekomen. Misschien omdat iedereen het er destijds over had. Ik vond hem verrassend, veel minder Amerikaans-commercieel dan ik dacht. Ik wist niet dat er meerdere verhalen door elkaar heen werden verteld. Vooral het deel over de Mexicaanse nanny was zeer aangrijpend. Mooi concept, hoe het leven totaal uit de hand kan lopen als je wat nieuwe ingredienten toevoegt aan het dagelijkse. Hoe onveilig het gewoonlijk veilige kan blijken. Hoe dichtbij de afgrond is waar we elke dag langslopen.

Flightplan leek me op de DVD-hoes afgaande niet zo'n must. Ook die was veel beter dan ik had gedacht. Jody Foster speelt een moeder die haar dochter kwijtraakt tijdens een vlucht. Een spannende zoektocht volgt, waarbij je geen idee hebt wat er aan de hand is. Terrorisme? Is ze gek geworden?



Het lekkerste van films vind ik dat je twee uur lang totaal opgaat in het verhaal. Twee uur lang niet zelf hoeven denken. Gevoed worden. Iets voelen. Iets meemaken dat je anders nooit zou meemaken, ergens zijn waar je niet eerder bent geweest. Dat je geest vermaakt wordt zonder dat je zelf iets hoeft te doen. Er zelf even niet zijn.



Love Actually was weer zo'n echte Colin Firth & Hugh Grant-film. Maar als je dat vantevoren weet is het niet erg. Het was een mooie soort Let's Make Another 4 Weddings & a Funeral en Bridget Jones, want die werkten zo goed. En inderdaad, het werkt weer heel goed. Een heerlijke zoetsappige film. Hugh Grant is fantastisch als ongetrouwde premier op Downing Street, en Colin Firth gun je zo'n meisje toch. Ik vind Firth al geweldig sinds Dutch Girls, een ernstig grappige TV-komedie uit 1985 over Britse hockeyjongens op een weekendje Nederland. 'What's your name?" "Kees." "Kees, as in test case?" Dat laatste wordt gezegd door Timothy Spall, die een geweldige dikke viezerd speelt en vooral tijdens het ontbijt bij het gastgezin nogal uitblinkt. Sylvia Millecam speelde een van de Dutch Girls waar het om draaide.



Dat zegt meteen ook wel veel over films, dat zo'n onbeduidend filmpje dat ik ooit op televisie zag zo'n indruk op me heeft gemaakt dat ik hem na bijna 25 jaar nog helemaal weet. Ik kan me de scenes en zelfs dialogen nog herinneren. Soms zijn films vormend en helpen ze je de wereld leren kennen. Soms zelfs meer dan kranten of school. Waarom is het nog geen verplicht vak op school eigenlijk?

Taalfucker

Ja, ik ben een taalfucker. Maar ik probeer anderen er niet mee te storen.

Toch word ik zelf regelmatig gestoord. Bijvoorbeeld door al die fucking mode woorden in de reclame. Hair & Body, revitalift met multifocale bifidus. Waarom? Omdat we dan harder gaan kopen? Omdat we de helft niet begrijpen? Omdat de Engelsen het wel zullen weten? Vreselijk. Een rondje reclame op TV en je bent 16 des-informatieve begrippen armer. Ik krijg er een vitaminecomplex van.

Vroeger was vis gewoon vis. Ik weet niet wat de vis sindsdien precies heeft gedaan; misschien heeft ie doorgeleerd. Maar opeens is het kabeljauw met Omega-3.

Oja, en dan bij de Car Glass, daar is "na injectie van onze HPX2-hars het resultaat bijna onzichtbaar". Dan kun je het dus net zo goed niet doen, als het resultaat bijna niet te zien is. Lijkt mij.

Dan nog zo iets: de angstvanger. Dat is de nieuwe briljante vondst van RTL 4, voor een boeiend nieuw programma. Heb je alles gehad, denk je, de paardenfluisteraar, the ghost whisperer, ice car truckers, de starfucker, de nanny, de bomenknuffelaar, en dan dit.

Nee, dan diegenen die de Taal verdedigen! Ja, die. Zo was daar cabaretier Pauline Cornelisse, bij Paul de Leeuw. Goddank! Zo iemand die precies weet hoe het wel moet, en grapjes maakt over mensen die het doen zoals het niet moet. Dan komt ze met van die modewoorden die volgens haar niet kunnen. Ik ben het wel met haar eens, dat wel, maar dat hautaine. Dat ivorentorentoontje. Dat kan ik dan ook weer niet hebben. Kan deels jaloezie zijn, zo van: wat zij doet kan ik beter. En waarom vinden ze dit leuk? Dit is oude koek. Dingen die volgens haar niet kunnen zijn 'duh', 'okee' in allerlei soorten situaties, ook in die situaties die overduidelijk het tegendeel zijn, zoals wanneer de toegesprokene net heeft gezegd dat hij zijn baan kwijt is. En nog allerlei andere 'leuke' taaldingetjes die we met zijn allen fout doen. Chef Open Deuren. Directeur Oude Kost.

("Ik heb psychologie gestudeerd"... braak!)

De dingen die ze zei waren achterhaald. Als ik zou zeggen: 'zo 2008', dan zou zij dat afwijzen als een uitdrukking die niet meer kan. Dat vond ik drie jaar geleden al. Maar ik val in herhalingen.

Nogmaals, ik erger me waarschijnlijk meer aan het alleenrecht dat deze dame in de schoot geworpen krijgt van Paul de Leeuws redactie. Want ik ken heel wat taalpuristen die vele maken geestiger en fanatieker zijn. Noe.

Wel een heel mooi woord opgelopen in Nijmegen, afgelopen weekend, bij de uitbater van onze bed & breakfast. Ook zo'n opkomend fenomeen. Iedereen wil er eentje beginnen, of slaapt in niets anders meer, omdat het 'zo veel leuker is dan een hotel'. Nou, dit weekend had ik best in een hotel willen slapen. Dan hadden we tenminste geen rotte geur in de douche gehad, en een gastheer die het belangrijk vindt dat je het fijn hebt. Deze meneer met roze polo en kaki gevechtsbroek met zakken had iets anders voor ogen toen hij deze studentenwoning omtoverde tot toeristenval. De B&B zit boven de Bagels & Beans, jawel, ook van dezelfde meneer. Nog even en hij heeft de hele Lange Hezelstraat opgekocht en uitgebaat.

Maar deze meneer dus, die noemde een kamertje (waar ik zelfs als student mijn vieze was niet in had willen stallen) waar hij ons in wilde demoveren 'een lokatie in wording'. Ik kan veel van hem zeggen, maar dit eufemisme neem ik hem niet af. Bril-jant. Needless to say dat we de kamer hebben geweigerd, en dat zich toen als bij wonder toch nog een kamer openbaarde. Dezelfde die eerder dubbelgeboekt was. Noe!

Nijmegen

...is prachtig. De omgeving, vooral.



Eerst even langs Kampen, waar Menzo is geboren. Toen naar Zwolle, voor museum de Fundatie met een tentoonstelling van Jasper Krabbe. Daarna door naar Nijmegen, Beek, Ubbergen. Schilderachtig mooi.



In Groesbeek is een grote militaire begraafplaats, 1062 vooral Canadese soldaten liggen daar begraven, op een heuvel, uitkijkend over de slagvelden rond operatie Market Garden. Ze hebben een wandelpad ernaar vernoemd.



Het weekendje weg was ter ere van Menzo's verjaardag.

Gekkigheid op het net

Het is ongelooflijk hoeveel tijd en moeite mensen stoppen in geintjes op internet. Deze video vond Bob op YouTube. Een wedstrijd tussen Duitsland en Costa Riga op het WK, maar dan liggend.

En dan nog een ouwetje, uit de doos van de IT-wereld.
Klik erop om hem groter te zien.
Flauw, maar adequaat, en grappig.

Mary

Jan Ad speelt met toneelgroep Toetssteen in de Engelenbak het stuk Mary, over Mary Dresselhuys. Ineke Veenhoven is Mary, en het lijkt net of la grande dame er zelf staat.

Jan Ad was goed bevriend met Mary. Regelmatig vroeg zij hem "heb je al een vrind", en "het zal wel lastig zijn, want hij moet natuurlijk uit het vak komen". Dat was niet waar, maar zo zag Mary dat.



Jan Ad is zo'n ongelooflijk multitalent. Kan zingen, acteren, nieuwslezen. Een genot om hem en Ineke samen te zien spelen.

Providers die niet providen

Toen ik ging verhuizen wilde ik mijn internetabonnement stopzetten. Bij alle andere dienstverleners, zoals NUON, UPC en de inboedelverzekering, was dat geen enkel probleem. Verhuizen = stopzetten. Dank u wel mevrouw Goes en dit is de eindafrekening. Bij Zonnet, tegenwoordig Tele2, die club van dat stupiede schaap, bleek het onmogelijk. Ik moest mijn contract dat nog twee jaar zou lopen uitdienen, dus elke maand 30 euro betalen, zonder dat ik de dienst nog afnam. Want de aansluiting mee-verhuizen, dat kon niet. En zo ben ik ruim 500 euro kwijt aan een wurgcontract waar de wet net niet op tijd de mazen voor had dichtgenaaid.

Ik heb de meest belachelijke briefwisseling achter de rug met deze luiden. Overigens is dat al een prestatie: contact krijgen met Tele2. Voor contact verwijzen ze steeds naar hun website, maar die is zo slim dichtgetimmerd dat je elke keer weer uitkomt op een algemeen emailformulier waarop je nooit meer wat hoort. Heel erg fout.

Na een brief vol taalfouten en kromme zinnen en niet te volgen redenaties met een of ander baasje ben ik op een gegeven moment maar gaan chatten met de klantenservice. Zie hieronder het gesprek.

U chat nu met Cornelis van Spijk
Cornelis van Spijk: Goedendag, door een storing kan ik niet alle vragen beantwoorden. Ik zal u zoveel mogelijk proberen te helpen.
Ik ga 5 november verhuizen en heb geprobeerd mijn Tele2-abonnement stop te zetten. Ik heb gehoord dat dat niet kan (wat ik erg raar vind) en vraag me nu af of ik het geheel kan laten meeverhuizen. Maar: op mijn nieuwe adres heeft mijn vriend al een KPN-aansluiting. Sluit dat elkaar uit of kan het naast elkaar bestaan?
Cornelis van Spijk: Wat is uw postcode en huisnummer?
aaaa bb, 1
Cornelis van Spijk: Chat ik met meneer/mevrouw Goes?
Ja, dat klopt.
Cornelis van Spijk: Wat voor abonnement is er actief op het adres waar u heen verhuisd?
Tele2 compleet, meen ik, a 29,95 internet en telefonie
Oh sorry, waar ik naartoe verhuis is het KPN, internet
Cornelis van Spijk: Oke, wat is de nieuwe postcode?
xxxx yy
En die KPN moet in principe gewoon blijven.
Cornelis van Spijk: Oke, ik ga even iets voor u nakijken. Een moment graag.
Okee
Cornelis van Spijk: Mijn collega is even wat aan het navragen. Een moment nog.
Ja hoor.
Cornelis van Spijk: U zal voor het opzeggen van dit abonnement een brief moeten sturen. Hierover zal u dan geinformeerd worden. Het ziet er naar uit dat het abonnement niet kostenloos opgezegd kan worden.
Dat had ik begrepen, en hoewel ik het er niet mee eens ben, wilde ik zoeken naar een manier om er toch nog iets aan te hebben. Dat zou kunnen door het abo op mijn nieuwe adres door te zetten, maar dat moet dan wel kunnen, qua dubbele aansluiting. Kan dat?
Cornelis van Spijk: Nee, het is niet mogelijk om 2 abonnementen op 1 adres te hebben.
Oh. Okee. In dat geval wil ik zsm opzeggen.
Cornelis van Spijk: Oke, dat is goed. Heeft u nog andere vragen?
Ja, welke kosten er zijn verbonden aan opzeggen.
Cornelis van Spijk: Als blijkt dat het niet opgeleverd kan worden dan kan dit kostenloos opgezegd worden.
Hoe bedoel je, dat het niet opgeleverd kan worden? Dat ik dus de aansluiting niet kan laten meeverhuizen?
Cornelis van Spijk: Pardon dit was voor een andere klant. De kosten van opzeggen zijn het maandbedrag x het resterend aantal maanden.
Ik wil wat die andere klant ook heeft!
Maar dit klopt natuurlijk niet: ik kan UPC, NUON, alles opzeggen vanwege verhuizing, en aan jullie zit ik vast, zonder kortingsregeling. En dat alleen omdat ik een abonnementswijziging heb aangebracht. Ik vrees dat als jullie me niet tegemoet komen, dat ik dan de Consumentenbond moet vragen wat ik nog kan doen. Jullie moeten hier vast meer klachten over krijgen. Toch?
Cornelis van Spijk: Ja, dat kan helaas niet.
Cornelis van Spijk: Een verhuizing is geen geldige reden om het op te zeggen kostenloos.
Voor jullie niet, voor alle andere providers wel. En als jullie dan nog een regeling zouden aanbieden: nee, het volle bedrag, voor nog anderhalf jaar. Dat is toch kolderiek. Vind je dat zelf niet vreemd?
Cornelis van Spijk: Dit staat nu eenmaal in de voorwaarden en daar bent u mee akkoord gegaan.
Ja, de kleine lettertjes. Die heel handig buiten de tekst in de bevestigingsbrief waren gehouden, en die niet zijn opgenoemd in het opgenomen telefoongesprek. Kom op zeg.
Cornelis van Spijk: Bij het opgenomen telefoongesprek is u gevraagd gaat u akkoord met de algemene voorwaarden en daar zal u dan met ja op hebben geantwoord.
Ja, hehe, logisch. Zie eerdere tekst. Maar goed, als je me niet tegemoet kunt/wilt komen, dan ga ik even kijken of ik me kan aansluiten bij een zaak die vast al loopt, bij de Consumentenbond. Jammer, want ik ben al meer dan 5 jaar heel tevreden klant bij jullie. De kans dat ik nog terugkom bij jullie is hiermee wel erg klein geworden. Neem dat maar op band op, en breng het maar bij je manager.

Kansloos, natuurlijk. Want die manager is echt niet onder de indruk. Een collega bij RTL Nieuws had ook zo'n ervaring:

"SORRY, WE KUNNEN NIKS VOOR U DOEN!!" is het zinnetje dat de trieste trits Tessa's, Wendy's, Joriens, Martin's en Martijnen tot vervelends toe herhalen. Welkom in de Kafkaanse wereld van de KPN-callcenters.

Het moet een deerniswekkende aanblik zijn geweest: man van middelbare leeftijd, schuimbekkend achter zijn pc op zijn werkkamer. Voor de vijfde keer knalt een medewerker van KPN de hoorn op de haak. Ik ben, op aanraden van KPN zelf, overgestapt van XS4ALL, naar InternetPlusBellen.

"Ja dat doen ze bij KPN vaak. Dan krijgt zo'n medewerker een bonus!" verklapt Jorien, van XS4ALL.
"Maar, ik blijf toch gezellig binnen de KPN-familie?" opper ik troostend.
"Nee hoor, we concurreren elkaar helemaal kapot!"
'Tot aan de ingangsdatum kunt u via uw huidige telefonieaanbieder blijven bellen en internetten' jubelt KPN in de begeleidende InternetPlusBellen-brief.
Mispoes! KPN geeft haar XS4ALL-dochter al een week voor de overschakeling opdracht om de lijn te 'slopen', zoals dat in oorlogsjargon heet. Ik heb geen provider meer. Internetten is onmogelijk.

Tijdens vier inleidende gesprekken wordt er flink met modder gesmeten in het KPN-huis.
KPN: "XS4ALL licht u verkeerd voor, uw poort staat gewoon open!"
XS4ALL: "KPN heeft ons verplicht u af te sluiten.Het zijn hun lijnen!"
Terug naar KPN. Daar tikt de teller tien eurocent per minuut.
Vriendelijk, doch dringend, verzoek ik moeder en dochter de ruzie binnenshuis uit te vechten.
"Sluit me weer aan!"
Bij KPN wordt elke keer de hoorn op de haak gesmeten.
Ik eet mijn placemat op.
Bij XS4ALL haten ze de arrogantie van hun balsturige moeder.
Ik kan een week het Internet niet op.
"Ik zit in de journalistiek, dat is onmogelijk! jengel ik desperaat tegen Tessa, Martin, Wendy, Jorien en Martijn.
"Zet die switch om!"
"Gaat niet gebeuren!" zegt KPN-technicus Martijn bijna vals.
"Dat gaan we voor die zes dagen niet doen. Het is onze fout, maar we kunnen niets voor u doen."
"Maar het moet!"
"Nee hoor, leest u de kleine lettertjes maar. Daar staat in dat we niet 'leverplichtig' (sic) zijn!"
"Maar ik heb een contract. Ik heb betaald!" Ik blijf een polderling.
"Ik ben nu achttien minuten met u aan de lijn, meneer, ik stop er mee!"
De klik is onverbiddelijk. De stilte oorverdovend.
Ik wil iets breken. Iemand mishandelen. Bij gebrek aan een slachtoffer wil ik mezelf beschadigen. Ik bijt mijn lip aan puin. Ik pak een schaar.
"We kunnen u een 'dongel' aanbieden," lispelt Wendy van de KPN bijtijds.
"Daar kunt u de tijd mee overbruggen." Een oplossing doemt. "U kunt de dongel bij de Primafoonwinkel in Rotterdam ophalen. U betaalt 50 euro borg en die krijgt u dan later weer terug!"
"Maar Wendy, ik woon in Weesp! Kunnen jullie die dongel niet per post, koerier, of desnoods per postduif sturen? KPN blijft toch in gebreke!
"Nee meneer, dat doen we niet!"
"Waarom niet?"
"Ik heb u genoeg geïnformeerd, meneer! We kunnen niets voor u doen." KLIK!
De Ombudsman start binnenkort een onderzoek naar callcenters in ons land. Het is geen dag te vroeg.