vrijdag 27 juni 2008

Feestje

Op TV zie ik nu Will Smith, een oude held van me. Er komt geen einde aan hoe leuk ik hem vind. Is vast niet hip, maar I don't care. Will is gaaf. Hij treedt op voor Nelson Mandela, op het 46664-concert in Londen. En door het feestje dat daar plaatsvindt moet ik denken aan feestjes in het algemeen - en de feestjes die eraan zitten te komen. Dat zijn leuke dingen voor de mensen!





De gelijknamige langspeelplaat is toevallig te koop maar dat terzijde.








Van Wim Sonneveld is het maar een kleine stap naar mijn goede vriend Jan Ad, die dit weekend een groot feest geeft voor zijn 50e verjaardag. Jan Ad speelde ooit met zijn theatergezelschap Toetssteen een fantastische Wim Sonneveld. De beste die ik ooit gezien heb. Ben er twee keer naar toe geweest en zou morgen weer gaan als het kon - ware het niet dat ik naar Jan Ads feestje ga.

Nog meer feestjes op de rol: aanstaande donderdag naar Massive Attack in Westerpark. Zo'n beetje iedereen uit mijn vriendenkring die ervan houdt, is erbij. Dat wordt gruwelijk. En, alsof het niets is: Goldfrapp in het voorprogramma. Tssss. Imagine my luck.

En over nog geen maand zit ik in Reggio Calabria, waar het ook weer elke nacht feest is op het strand. Zes strandtenten aaneengesloten naast elkaar, met steengoede muziek, duizenden feestende jonge mensen met blote voetjes in het zand, cocktails 'a non finire', en een rookverbod dat heel goed werkt omdat het op het strand lastig handhaven is. Supersfeer, iedereen vindt elkaar leuk en aardig en je loopt al tegen een praatje aan zodra je je omdraait of lief lacht. Fedde LeGrand is heer en meester, net als de zonnebril midden in de nacht, de witte herenpantalon en de glittertasjes van de veel te jonge meisjes. Je kan onderuit in de Thaise wit leren banken in de Buddha-hoek, dansen in het zand of met je Caipirinha naar de sterren kijken, liggend op een van de strandbedjes.

Geen opmerkingen: