Dit weekend ben ik samen met mijn vriend in een voor mij nieuwe serie gedoken. House of Cards van de BBC, een politieke thriller van de BBC uit de jaren '90. Zoals zo vaak met dit soort DVD's: je raakt instant verslaafd en kan niet stoppen. Serie 1 en 2 (2x4 afleveringen van een uur) hebben we verslonden, plus twee afleveringen van serie 2.
We volgen Francis Urquhart. In het begin is hij de 'Chief Whip' (hoofd zweep) van regeringspartij de Tories. In serie 1 schopt hij het middels allerlei vuige truken tot PM van Groot-Brittannie; in serie 2 levert hij strijd met de koning. Een charmante machtswellusteling die alles en iedereen om hem heen gebruikt om aan de macht te blijven. Moord, bedrog, smeercampagnes, chantage, affaires - niets gaat hem te ver. Maar wel steeds met Britse etikette.
Meest briljante uitspraak, verworden tot motto van de serie:
'You might very well think that. I couldn't possibly comment.'
Ook mooi:
'Mrs Harding. I should very much like to plunder your brain.'
Mrs Harding wordt zijn politiek adviseur, en hij plunder wel meer dan alleen haar brein.
Over een saaie man waar je als vrouw niet veel aan hebt:
'He's like an antiqueshop. Full of crap and always closed.'
Een absolute aanrader. Qua beleving en genot past ie in mijn rijtje van The Sopranos en Nip/Tuck.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten